ზოგჯერ ადამიანს შეიძლება შეუყვარდეს «არა ის» ადამიანი. ასეც ხდებოდა ხოლმე, გვქონდა ურთიერთობა ისეთ ადამიანებთან, რომლებთანაც თავიდან რაღაც არასწორად იწყებოდა ყველაფერი. თუმცა, ჩვენ იმედს სულ ვიტოვებდით, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. დროთა განმავლობაში კი სიტუაცია არ უმჯობესდებოდა. დასკვნა: ნუ დაამყარებთ ურთიერთობებს ადამიანებთან, რომლებიც ბედნიერებას არ მოგანიჭებენ.
არსებობს 5 მიზეზი თუ რატომ გიყვარდებათ ის ვინც ბედნიერებას არ განიჭებთ:
1. შესაძლებლობის დაკარგვის შიში
ხშირად, რთულმა ბავშვობამ, როდესაც ადამიანი მშობლების გულგრილობით იტანჯება, შეიძლება გაუთავებელ „სტაგნაციამდე“ მიიყვანოს. ”ხალხს ნამდვილად სურს, რომ მასზე იყვნენ შეყვარებული თუმცა მათთვის არა აქვს მნიშვნელობა ვინ. ამ დროს ჩნდება შიში შანსის დაკარგვის და გამოგონილი მიზეზებით არ ელოდებიან ნამდვილ ურთიერთობებს ”, — აცხადებენ ფსიქოლოგები.
2. არ უყვართ საკუთარი თავი
ხსენებული „სტაგნაციის“ მიზეზი მარტივია: ყველა ადამიანს არ უყვარს საკუთარი თავი. ამიტომაც, როდესაც პარტნიორი მას ატყუებს, შეურაცხყოფს, „სვამს სისხლს“, პირდება და არ ასრულებს, გრძნობებს უგულებელყოფს, ეფიცება, რომ ის ამას აღარ გაიმეორებს, ადამიანი მაინც არ დატოვებს ასეთ ურთიერთობას.
”წარსული გვაიძულებს კატასტროფულად დაუცველად ვიგრძნოთ თავი, რომელიც თან ახლავს ჩვენი გრძნობების უგულებელყოფას და სხვების გულუბრყვილო ნდობას”, — დასძენენ ექსპერტები.
3.უარი იმედგაცრუებას
ზოგჯერ პირადი პრიორიტეტების დასაცავად უნდა ვთქვათ «არა», მაგრამ ყველას არ შეუძლია ამის გაკეთება ურთიერთობაში — უარი მეორე ნახევარს. როგორ შემიძლია იმედი გავუცრუო, როცა მას მე ვუყვარვარ?
ფსიქოლოგების აზრით, მათთვის, ვინც ბავშვობიდან არ არის გაჯერებული შინაგანი სიყვარულით, ძნელია უარი თქვან არსებული ურთიერთობაზე, თუნდაც ეს იყოს დამანგრეველი, არაჯანსაღი ან ტოქსიკური.
4. დიდი იმედები
ზოგი ადამიანი შეუგნებლად იძენს ნეგატიურ ჩვევას — ცოდნა საღი აზროვნების საწინააღმდეგოდ, რომ ის, ვისგანაც სიყვარულს ელოდება, ერთ დღეს უკეთესობისკენ შეიცვლება. ბავშვობის ასეთი ტრავმა ძირს უთხრის ფსიქოლოგიურ იმუნიტეტს, ართმევს კრიტიკულად აზროვნების სურვილს მიიღოს ჭეშმარიტება, რომ ზოგჯერ პირადი ბედნიერება გულისხმობს გარკვეულ ადამიანებზე უარის თქმას.
5. სიკეთეზე უარის თქმა
სიყვარულის ნაკლებობა კარგავს სიკეთის გემოვნებას. მომწიფების შემდეგ, ადამიანი კარგ ადამიანს აღიქვამს, როგორც მოსაწყენს. თქვენ ვფიქრობთ, რომ იმ ბიჭთან ურთიერთობისას არ გაუელვებია ნაპერწკალს, რომელმაც დაგპატიჟათ შეხვედრაზე (კინოში, თეატრში და ა.შ.) და თქვენი აზრები და ინტერესები არ ემთხვევა ერთმანეთს და ა.შ., მაგრამ გულწრფელი დასკვნა სინამდვილეში ასეთია: ის არ გიზიდავთ, რადგან ალბათ ვერ გაყენებენ ტკივილს, რომელსაც ადრეული ასაკიდან მიეჩვიეთ.
”უცნაურია, არა?
მაგრამ ასე მოქმედებს ჩვენი რეალობის აღქმა, რომელიც წარსულში უნდა დავტოვოთ, ისევე როგორც რთული ბავშვობა. შემდეგ კი ძალიან შევეცადოთ ჩვენში შევცვალოთ ფოკუსი და ჩვენს ცხოვრებაში შემოვუშვათ ნამდვილი მოსიყვარულე, კეთილი, მზრუნველი და ერთგული ადამიანი. ”- გვირჩევენ ფსიქოლოგები.
ყოველივე ამის შემდეგ, პირველი რაც უნდა იცოდეთ, ბედნიერი ურთიერთობის დამყარებისთვის, ვისწავლოთ საკუთარ თავთან ურთიერთობა.