ადრეული პერიოდი
საქართველოს ტერიტორიაზე ადამიანი ძალიან ადრეულ პერიოდში დასახლდა. არქეოლოგიური აღმოჩენები მიანიშნებს, რომ პირველი ადამიანები აქ დაახლოებით 1.8 მილიონი წლის წინ ცხოვრობდნენ (დმანისის ჰომინიდები).
ძვ.წ. IV ათასწლეული – ადრეული ბრინჯაოს ხანა
ბრინჯაოს ხანის დასაწყისში, საქართველოს ტერიტორიაზე ყალიბდება ადრეული კულტურები, რომლებიც ახასიათებს განვითარებულ მეტალურგიასა და სოციო-ეკონომიკურ სტრუქტურებს. ამ პერიოდში ჩნდება პირველი მაცხოვრებლური და თავდაცვითი ნაგებობები.
კოლხეთის და იბერიის სამეფოები
ძვ.წ. XIII საუკუნიდან იქმნება კოლხეთისა და იბერიის სამეფო. კოლხეთის სამეფო მდებარეობდა შავი ზღვის ნაპირებზე, რაც მას მნიშვნელოვან სავაჭრო ცენტრად აქცევდა. იბერია, რომელიც დღევანდელ აღმოსავლეთ და სამხრეთ საქართველოს მოიცავდა, იყო ძლიერი სამეფო, რომელსაც მნიშვნელოვანი როლი ჰქონდა რეგიონში.
ძვ.წ. IV საუკუნე – ალექსანდრე მაკედონელის გავლენა
ალექსანდრე მაკედონელის სამეფოს დაშლის შემდეგ, ელინისტური კულტურის გავლენა ვრცელდება საქართველოზეც. ამას მოჰყვა აქტიური კულტურული და ეკონომიკური გაცვლები ბერძნულ სამყაროსთან.
რომაული და სასანური გავლენა
რომის იმპერიის და სასანური ირანის გავლენა ძლიერად იგრძნობოდა საქართველოს ისტორიაში. ორივე იმპერია ცდილობდა კონტროლი დაემყარებინა ამ სტრატეგიულად მნიშვნელოვან ტერიტორიაზე.
ქრისტიანობის გავრცელება
IV საუკუნეში ქრისტიანობა ხდება სახელმწიფო რელიგია. ეს პროცესი დაკავშირებულია წმინდა ნინოს მოღვაწეობასთან, რომელმაც ქართლის მეფე მირიანი მოაქცია ქრისტიანობაზე. ამ პერიოდიდან იწყება ქართული ეკლესიის ფორმირება და მისი მნიშვნელოვანი როლი საზოგადოებრივ ცხოვრებაში.
ფეოდალური ხანა
VI-X საუკუნეებში საქართველოს ტერიტორიაზე ჩნდებიან დამოუკიდებელი სამთავროები და სამეფოები, რომლებიც ერთმანეთს ებრძვიან ძალაუფლებისთვის. ეს იყო დინამიკური პერიოდი, რომლის დროსაც საქართველოს კულტურა, ხელოვნება და არქიტექტურა ყვაოდა.
გაერთიანებული საქართველოს ჩამოყალიბება
XI საუკუნეში მეფე ბაგრატ III-ის მმართველობით იწყება საქართველოს გაერთიანება. მისი მმართველობის პერიოდში ქვეყანაში იქმნება ძლიერი სახელმწიფო სტრუქტურები. XII საუკუნეში, დავით აღმაშენებელმა წარმატებით განახორციელა სამხედრო და ადმინისტრაციული რეფორმები, რაც საქართველოს განამტკიცებასა და განვითარებას შეუწყო ხელი.
საქართველოს ოქროს ხანა
XII-XIII საუკუნეები ითვლება საქართველოს ოქროს ხანად. ამ პერიოდში მეფე თამარის მმართველობით საქართველო გახდა რეგიონში ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი და განვითარებული სახელმწიფო. ეს პერიოდი გამოირჩევა კულტურული აღორძინებით, როდესაც იქმნებოდა ქართული ლიტერატურისა და ხელოვნების შედევრები, მათ შორის „ვეფხისტყაოსანი“.
მონღოლთა და მოგვიანებით დაქუცმაცების პერიოდი
XIII საუკუნეში მონღოლთა შემოსევები იწყება, რამაც დიდი ზიანი მიაყენა ქვეყანას. ამის შემდეგ საქართველოს დასუსტდა და დაიყო დამოუკიდებელ სამთავროებად. მომდევნო საუკუნეებში ქვეყანას მრავალი გამოწვევა ჰქონდა, მათ შორის თემურ ლენგის შემოსევები და ოსმალებისა და სპარსელების დაპყრობა.
XVIII-XIX საუკუნეები – რუსეთის იმპერია
XVIII საუკუნეში აღმოსავლეთ საქართველოს მეფე ერეკლე II ცდილობდა ქვეყნის გაერთიანებას და გაძლიერებას. თუმცა, გარე საფრთხეებისა და შიდა კონფლიქტების გამო, ის იძულებული გახდა ეთხოვა დახმარება რუსეთის იმპერიისთვის. 1801 წელს, ქართლ-კახეთის სამეფო ოფიციალურად შეუერთდა რუსეთის იმპერიას, რასაც მოჰყვა დასავლეთ საქართველოს ტერიტორიების ანექსიაც.
XX საუკუნე – საბჭოთა კავშირი და დამოუკიდებლობა
1918 წელს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა გამოცხადდა, თუმცა 1921 წელს წითელმა არმიამ დაიპყრო და საქართველო გახდა საბჭოთა კავშირის ნაწილი. საბჭოთა პერიოდი იყო იმდროინდელი მოდერნიზაციის, მაგრამ ასევე რეპრესიების პერიოდი. 1991 წელს, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, საქართველო ისევ გახდა დამოუკიდებელი ქვეყანა.
თანამედროვე საქართველო
1990-იან წლებში საქართველომ განიცადა შიდა კონფლიქტები და ეკონომიკური სირთულეები. 2003 წლის ვარდების რევოლუციის შემდეგ დაიწყო მნიშვნელოვანი რეფორმები, რომლებიც მიმართული იყო დემოკრატიული ინსტიტუტების გაძლიერებაზე, ეკონომიკური ზრდისა და ევროპულ სტრუქტურებთან ინტეგრაციისკენ. თანამედროვე საქართველო განაგრძობს წინსვლას, ხოლო მისი უნიკალური კულტურა და ისტორია წარმოადგენს მნიშვნელოვან ნაწილს მსოფლიო მემკვიდრეობისა.