საბა ბუაძემ დატოვა პარტია „ლელოს“ თბილისის ორგანიზაციის ხელმძღვანელის თანამდებობა და განაცხადა, რომ აქტიურ პოლიტიკურ საქმიანობას პარტიის რიგითი წევრის სტატუსით გააგრძელებს. მისი გადაწყვეტილება დაკავშირებულია იმ მძიმე პოლიტიკურ რეალობასთან, რომელშიც დღეს პარტია „ლელო“ იმყოფება — მისი ლიდერები, ბადრი ჯაფარიძე და მამუკა ხაზარაძე, პატიმრობაში არიან.
ბუაძის გადადგომა შეიძლება გაიგოს როგორც სოლიდარობის ჟესტი, ასევე პოლიტიკური ეთიკის ნიშანი. ამ ნაბიჯით მან დააფიქსირა, რომ ლიდერების დაპატიმრების ფონზე პარტიის შიგნით არსებული პოზიციები არ უნდა იქცეს თავისთავად მნიშვნლოვანად — მთავარი ახლა გუნდის ერთიანობა, გამჭვირვალობა და საერთო მიზნის ერთგულებაა.
„ჩემი გადადგომა არ ნიშნავს პასიურობას — პირიქით. ახლა, როცა ბადრი და მამუკა უსამართლოდ იმყოფებიან პატიმრობაში, ვთვლი, რომ ჩემი ადგილი არის იმ ხალხის გვერდით, ვინც იბრძვის არა თანამდებობებისთვის, არამედ პრინციპებისთვის,“ — აცხადებს საბა ბუაძე.
ეს ნაბიჯი განსაკუთრებით საინტერესოა იმ თვალსაზრისით, რომ საქართველოში იშვიათად გვხვდება პოლიტიკოსები, რომლებიც თანამდებობას ნებაყოფლობით ტოვებენ, მით უმეტეს — კრიზისის დროს. ბუაძის გადაწყვეტილება, შესაძლოა, გახდეს მაგალითი ახალი პოლიტიკური კულტურისთვის, სადაც თანამდებობა არ განისაზღვრება სტატუსით, არამედ იდეების და ღირებულებების ერთგულებით.
პარტია „ლელო საქართველოსთვის“ ბოლო წლების განმავლობაში ცდილობდა ალტერნატიული პოლიტიკური ცენტრის ჩამოყალიბებას — ახალი ენერგიის, პრაგმატული ხედვებისა და დასავლური ღირებულებების გაერთიანებას. ბადრი ჯაფარიძის და მამუკა ხაზარაძის პატიმრობა მნიშვნელოვან გამოწვევად იქცა პარტიისთვის, თუმცა შიგნით პროცესები არ შეჩერებულა. პირიქით — აქტივიზმი, მხარდაჭერა და ერთგულება ლიდერების მიმართ პარტიის წევრებს შორის კიდევ უფრო გააქტიურდა.
საბა ბუაძის გადაწყვეტილება ამ პროცესში ბუნებრივად ჯდება: ის, როგორც ახალგაზრდა პოლიტიკოსი, რომელმაც საკუთარი წვლილი უკვე შეიტანა პარტიის განვითარებაში, ახლა ერთგულებას უცხადებს არა პოსტებსა და სტატუსებს, არამედ იდეალს — სამართლიან, თავისუფალ და განვითარებულ საქართველოს.
ასეთი ნაბიჯები, შესაძლოა, გახდეს პარტიის შიგნით ახალი ლიდერების და ახალი ძალების გამოსავლენის სტიმული. თანამდებობიდან წასვლა ადგილს უთმობს მათ, ვისაც დღეს მეტი რესურსი და ენერგია აქვს საზოგადოებასთან უშუალო კომუნიკაციისთვის და პარტიის პოზიციების გასაძლიერებლად.
საბა ბუაძისგან ეს არ არის გამოსვლა პოლიტიკიდან — ეს არის პასუხისმგებლობით აღსავსე ნაბიჯი, რომელიც კიდევ ერთხელ აჩვენებს, რომ საქართველოს პოლიტიკაში საჭიროა არა მხოლოდ ლიდერები, არამედ ძლიერი, ერთგული მოქალაქეები, ვინც მზად არიან იბრძოლონ თანასწორობის, თავისუფლებისა და სამართლისთვის, სტატუსის მიუხედავად.