დაპატიმრებული ლიდერები, შიდა რღვევა და ოპოზიციური სოლიდარობის ფასი
პარტია „ლელო საქართველოსთვის“ დგას ყველაზე რთულ ეტაპზე მის დაარსების შემდეგ: ლიდერები პატიმრობაში, შიდა სტრუქტურები დაინგრა, და პოლიტიკური აქტივობები შესუსტებულია. თუმცა პარტიაში ამბობენ, რომ ბრძოლას აგრძელებენ. რა ფორმით? და რა რეაქციაა დანარჩენ პროდასავლურ ოპოზიციაში?
დედაქალაქის ლიდერის გადადგომა
2025 წლის ივლისში საბა ბუაძემ, რომელიც ლელოს თბილისის ორგანიზაციას ხელმძღვანელობდა, განაცხადა გადადგომის შესახებ, თუმცა პარტიაში დარჩა რიგითი წევრის სტატუსით.
საბა ბუაძე:
„დღეს არ არის სტატუსების დრო. ეს არის ეტაპი, როცა ზურგში დგომა აჯობებს სცენის წინა ხაზზე ყოფნას.“
ბუაძის გადაწყვეტილება, ბევრისთვის, იქცა სოლიდარობის ფორმად იმ ლიდერებისადმი, რომლებიც დღეს ციხეში იმყოფებიან — მამუკა ხაზარაძისა და ბადრი ჯაფარიძის.
შიდა კრიზისი და პოლიტიკური ვაკუუმი
„ლელოს“ ორი მთავარი ფიგურის დაპატიმრებამ პარტია დატოვა არა მხოლოდ ლიდერების გარეშე, არამედ იდენტობის რეფლექსიის საჭიროებით. ამჟამად პარტიაში იკვეთება სამი შესაძლო მიმართულება:
| სცენარი | შინაარსი |
|---|---|
| განახლება | ახალი თაობის ლიდერების წამოყვანა და იდეური პლატფორმის გაწმენდა |
| დუმილი | პარტიის შენარჩუნება მინიმალური აქტივობით |
| ტრანსფორმაცია | პარტიული ფორმიდან სამოქალაქო მოძრაობის მოდელში გადასვლა |
როგორია ოპოზიციის რეაქცია?
მიუხედავად იმისა, რომ ლელოს მიმართ ღია მხარდაჭერა ყველა ოპოზიციური ძალისგან არ გამოხატულა, ძირითადად თანხვედრილია ერთი პოზიცია — დაპატიმრება იყო პოლიტიკური დევნა.
გიორგი ვაშაძე, სტრატეგია აღმაშენებელი:
„ლელოს პლატფორმა საჭიროა — როგორც ალტერნატივა მმართველი პარტიისა და კლასიკური ოპოზიციის პოლარიზაციას შორის.“
თინა ბოკუჩავა, ენმ: „ლელოს ლიდერების საქმე — პოლიტიკური ანგარიშსწორებაა. მათი მომავლის წყვეტა კი უკვე მათი შიდა უნარების საკითხია.“
ვახტანგ მეგრელიშვილი, გირჩი:
„ლელოს გაქრობა მხოლოდ „ქართულ ოცნებას“ აძლევს ხელს. ვინც ამას ვერ ხედავს, ან მიკროსაზოგადოებაში ცხოვრობს, ან გულწრფელად უგულებელყოფს სისტემურ პოლიტიკას.“
ექსპერტული კომენტარი
თამარ ჩერგოლეიშვილი, ფედერალისტები:
„ლელო დღეს ალბათ არამარტო პოლიტიკურ, არამედ სიღრმისეულ მორალურ გამოცდას გადის. შეუძლებელია საზოგადოების თვალი აეცრუოს პარტიაზე, რომელიც არ ნებდება და ხმამაღლა კი არა, მყარად იკავებს პოზიციას“.
მედიაში ვერავინ ამბობს რომ „ლელო“ დასრულდა
სხვადასხვა ანალიტიკოსი მიიჩნევს, რომ ლელოს კრიზისი ჯერ არ ნიშნავს პარტიის რღვევას. პირიქით — სიჩუმე შეიძლება იყოს მესიჯის გადაფასებისა და ახალი ფაზის დაგეგმვის პერიოდი.
ანა მარგველაშვილი, PR კონსულტანტი:
„ლელოს ამომრჩეველი არ არის ხმაურის მოყვარული. ეს არის ფიქრის, ანალიზის, პასუხისმგებლობის მომხრე ამომრჩეველი — და სწორედ ამ აუდიტორიის შენარჩუნება შეუძლია პარტიას“.
დასკვნა: გამოცდა დემოკრატიული კულტურისთვის
„ლელოს“ კრიზისი არ ეხება მხოლოდ ერთ პარტიას. ეს ეხება საკითხს — შეიძლება თუ არა საქართველოში პოლიტიკა იყოს ღირებულებების გარშემო შეკრული და არა მხოლოდ რეიტინგებზე გათვლილი?
ლელოს გადარჩენა ან გაქრობა გახდება მაგალითი იმისა, როგორ ექცევა პოლიტიკური სისტემა ალტერნატიულ, პრაგმატულ პარტიას, რომელიც არც პრო-რუსულია და არც რადიკალურად მემარცხენე-მემარჯვენე.